Ben je wel goed bezig? Controlelijstje voor romanschrijvers

De schrijver Mark C. Newton

Als je wilt weten of je goed bezig bent bij het schrijven van je boek, kun je een checklist gebruiken. De Amerikaanse schrijver Mark C. Newton , die gek is op lijstjes, stelde er eentje op. Vrij vertaald door ons. Misschien heb jij er ook iets aan?


1. Hebben we dit al eerder gezien?

Ik kijk naar het skelet van de roman en ik denk: zit ik mijzelf te herhalen? Nee. Is dit ergens anders vandaan geplukt? Nee? Oké. Lijkt het in de verte op iets anders? Ja. Verdomme. Hoe kan ik zorgen voor een beetje meer onderscheid? Hoe kan ik er mijn eigen sausje overheen gieten? Maak er je eigen verhaal van, jongens. Zet er je eigen stempel op. Niet overdrijven, anders willen ze je opsluiten in een gesticht. Maar wel genoeg om de aandacht te trekken. Moeilijk te zeggen waar de grens precies ligt, trouwens. Dat moet je zelf uitvogelen.


2. Hebben de hoofdfiguren een persoonlijkheid?

Het kan me nog niet zoveel schelen of het over een opgroeiende boerenzoon gaat of een duistere heerser op een troon, een seriemoordenaar of wat dan ook. Het gaat om de denkbeeldige dialoog die ik met ze aan de bar zou kunnen hebben. Vervelen ze me mateloos? Dan werk ik ze vriendelijk doch beslist de roman uit.


3. Wat willen je personages bereiken?

Voor mij is dit het kruispunt tussen karakter en verhaal. Wat willen ze? Een beetje rust in hun leven of doorstoten naar de top? Alleen maar een beetje liefde en een drankje op z’n tijd? Dit biedt mogelijkheden. Je kunt je verhaal er omheen bouwen of je kunt ermee laten zien wat voor mensen je hoofdfiguren zijn.


4. Bedenk vantevoren waar je heen wilt

Het hoeft niet gedetailleerd te zijn, maar voordat je gaat zitten typen moet je toch wel weten wat de scene ongeveer op moet leveren. Als ik geen idee heb waar het over gaat dan kan ik helemaal vastlopen. En op een writer’s block zit ik niet te wachten.


5. Ga je het verhaal verder helpen?

Zullen de woorden die je zo dadelijk gaat typen het verhaal verder brengen, oftewel, dragen ze stuk voor stuk bij aan de ontwikkeling van je personages of je plot? Allemaal? Goed. (Opmerking: een redacteur kan je hiermee om de oren slaan)


6. Als je geen enthousiasme kunt opbrengen, hou dan even op

Kom later maar terug. Ga niet zitten typen als je te moe of uitgeput bent. Wat je dan opschrijft gaat er later waarschijnlijk toch weer uit, dus waarom zou je je die ellende niet besparen? Neem een glas whiskey bij de open haard en word weer enthousiast. Als jij er geen lol aan hebt, waarom je lezers dan wel?


7. Ben ik mezelf aan het verbeteren?

Ik hoef geen beroemde meesterwerken te overtreffen maar zijn mijn zinnen beter, hebben de personages meer diepgang, is de situatie duidelijker? Voor mij is dit een belangrijk punt.


8. Zijn alle personages een eerlijke afspiegeling van de samenleving?

Zitten je hoofdstukken vol witte heterosexuele mannen die de vrouwtjes willen beschermen? Doe er dan een paar weg. We leven in een tijd waarin dit wat uitmaakt.


9. Voor wie schrijf je?

Bij mijn eerste roman trapte ik in die val. Ik ging me zitten afvragen op welke lezers ik me moest richten, waaraan ik dan moest denken en zo, met als resultaat – als ik heel eerlijk ben – een soepzootje. Kies één einddoel en een visie. Hou dat vast totdat je klaar bent. Maak je geen zorgen over wat moderne lezers zouden willen lezen.

10. Lees geen slechte recensies voordat je gaat schrijven

Ze verpesten het eerstvolgende uur van je schrijfsessie volkomen.

 

Mark Newton City of Ruin

Bron: Guide to Literary Agents

4 tips om zuinig te zijn met woorden

schrijftip Zuinig zijn met woorden

Elk woord telt, vooral in korte stukken. Daarom is het belangrijk om een enkel goedgekozen woord volledig tot zijn recht te laten komen.
Hoe zuiniger je met je woorden bent, hoe sterker de boodschap overkomt.
Vier technieken om je woorden kracht bij te zetten.


1. Haal overbodige bijwoorden weg

Mark Twain, Ernest Hemingway en Stephen King waarschuwen schrijvers ervoor om met bijwoorden of adjectieven (modifiers) te strooien. Het moeilijke daarvan is dat ze zo gewoon zijn. Bekend maakt bemind: omdat je ze zo vaak hoort en leest neem je ze automatisch over. Maar meestal kun je ze zonder problemen schrappen.
Een paar voorbeeldjes:

omhoog klimmen
eindresultaat
aanwezige bezoekers
geleden verliezen
genomen maatregelen
bestaande problemen
nieuwe aanwinsten
overbodige ballast
de uiterste limiet
achterstallige schuld
plotselinge crisis
vreselijk drama
belangrijke kernpunten

Let bij het redigeren speciaal op woorden die herhalen wat je net gezegd hebt. Als je klimt ga je immers al omhoog. ‘Omhoog’ dus schrappen! Klim maar eens omlaag. Oké, dat kan als je alpinist bent. Maar alleen dàn.

2. Gebruik geen onnodige categoriewoorden

Als een woord onderdeel is van een categorie hoef je niet zowel het woord als de categorie te noemen.
Voorbeeld:

zwaar van gewicht
rond van vorm
opvallend van verschijning
opvliegend van karakter

Rond is een vorm, dat weten we wel. En dat ‘zwaar’ iets met gewicht te maken heeft weet ook iedereen. Weg met die categorieën.

3. Snoei synoniemen

Twee keer hetzelfde zeggen met verschillende woorden naast elkaar. Het kan mooi zijn, maar doe het alleen bewust. Of ben je bang en angstig om te schrappen en te strepen?

4. Gebruik niet niet

Laat die ontkenningen niet staan. Ik bedoel: haal ze weg. Zinnen met ‘niet’ zijn meestal indirect. Soms kun je het bewust toepassen, bijvoorbeeld in de zin ‘Daar ben ik niet blij mee’. Voor de rest: weg met ‘niet’.
Als iemand niet vriendelijk is, is hij onvriendelijk. Als iets niet opvallend is, is het onopvallend. Wat niet zwaar is, is meestal licht.

Tot slot.

Niets is verboden. Alles is toegestaan. Ook bijwoorden en adjectieven. Maar weeg ze en gebruik ze altijd bewust. Dan ontstaat een krachtig proza waarmee je indruk maakt.

Digitaal verder lezen:


Toveren met tekst 

Annie Proulx houdt niet van haast

Portret van Annie ProulxAuteur Annie Proulx (1935)  houdt niet van haast. Ze schrijft haar werk met de pen. In de Guardian gaf ze een handjevol adviezen aan schrijvers die hun vakmanschap willen ontwikkelen.

“Schrijf langzaam,” zegt ze. “Ga rustig verder en doe het zorgvuldig.”
Om ervoor te zorgen dat het niet te snel gaat, kun je volgens Proulx het beste met de pen schrijven. Zo doet ze het zelf ook, maar als ze een heel eind op streek is zet ze het op de computer. “Dat is handig als je stukken wilt verplaatsen.” Daarna print ze de eerste versie uit en begint weer met de pen in de kantlijn te schrijven. “Veranderingen, aanvullingen, kleine notities en tekeningetjes en pijlen en kruisjes en woorden, van die dingen”.

“Schrijf met de hand, en alleen over onderwerpen die je interesseren,” adviseert Proulx. Zelf kan ze inspiratie krijgen door bepaalde lokaties. Veel van haar verhalen spelen zich af op het woeste Amerikaanse platteland.
Volgens Proulx wordt een schrijver deskundig door vooral veel en gevarieerd te lezen. Ze vindt zichzelf meer een lezer dan een schrijver. Ze vertelt dat haar familie van jongs af aan gewend was om zelfs tijdens het eten te lezen.
“Veel boeken hebben nog sporen van spaghetti”.
Ze leest vooral nonfictie, met een voorkeur voor geschiedenis.

Haar slotadvies luidt: “Herschrijf en corrigeer je tekst net zo lang totdat je de meest gelukkige uitspraak, zin, alinea, pagina, verhaal of hoofdstuk hebt.”

Proulx was jarenlang journaliste en begon pas na haar vijftigste fictie te schrijven. Ze won belangrijke prijzen voor haar literaire werk, zoals de Pulitzer National Book Award. Haar werk is toegankelijk waardoor ze ook bij een breder publiek geliefd is. Korte verhalen zijn haar specialiteit, zoals ‘Brokeback Mountain’  (Twee Cowboys), maar misschien is de roman The Shipping News (Scheepsberichten) wel haar meesterwerk. Ze woont in Wyoming in een huis genaamd Bird Cloud, waar ze onlangs een boek over schreef.

Annie Proulx Brokeback Mountain Annie Proulx - Shipping News E. Annie Proulx - Mijn leven op Bird Cloud Ranch Bird Cloud Memoir Proulx

En jij? Hoe schrijf jij het liefst? Met pen of met de computer?