Op zoek naar mijn schrijfgenre [Schrijverskast 7]

Hoe ben JIJ tot je favoriete schrijfgenre gekomen?

Door gastblogger Janneke Heimweg

Een prijs winnen is verslavend. Is het daarom dat ik de laatste tijd aan de lopende band verhalen instuur voor schrijfwedstrijden?

Enkele weken geleden, oké ik vroeg er zelf om, kreeg ik feedback op mijn verhaal voor een schrijfwedstrijd.
Ik las deze feedback op mijn smartphone, meestal komt de verkleinde tekst ook verkleind over in mijn hoofd. Nou, deze keer niet!
Ik was weer terug op aarde.
In het verleden behaalde prijzen geven duidelijk geen garantie voor de toekomst.

De volgende zin, uit deze feedback, achtervolgt mij sindsdien:
‘Ondanks wat er gebeurt is het nergens spannend’.

Met ander commentaar als ‘rommelig’, ‘onrustig’ en ‘ongeloofwaardig’ was ik het eigenlijk wel eens. Dit verhaal had nog best een aantal schrap- en overpeinsrondes kunnen gebruiken, maar de deadline was de baas.

‘Je gooit je naam te grabbel’, zei manlief. Ik lachte hem uit. Maar natuurlijk dacht ik wel na over wat hij zei. Zomaar, lukraak verhalen insturen is duidelijk geen optie. Ik moet voor mijzelf een aantal dingen duidelijk hebben, ik zal ze met je delen:
1) In welk genre wil ik schrijven?
2) Over welke thema’s wil ik schrijven?
3) Als een verplichte scène bij een schrijfwedstrijd niet bij me past, moet ik niet meedoen.
4) En, misschien wel de belangrijkste, ik moet geen overhaaste verhalen opsturen (ook al is dat zonde van mijn tijd die ik er al aan besteed heb).

Qua genre vind ik thrillers erg leuk om te lezen en ook om te schrijven. Lupko Ellen, zelf literaire thrillerschrijver, begreep mijn spannend bedoelde verhalen wel. Tijdens cursussen werd ik vaak geprezen omdat mijn verhaal zo spannend was. (sorry, voor deze arrogante opmerking, maar zij hoort nu even bij deze blog.)
Wat Lupko mij wel ‘verweet’ tijdens die cursussen, was dat mijn verhalen niet geloofwaardig zijn. Jonge vrouwen en oude opaatjes zijn vaak mijn helden, zij doen de meest heldhaftige dingen in mijn verhalen. Dat wringt.
Misschien ben ik geen thrillerschrijver?

Mijn derde prijs verhaal ging over de Katholieke Kerk. Waarschijnlijk is dit verrassende thema (religie) een van de dingen die opviel bij mijn verhaal. Dus misschien moet ik dat herhalen. Maar ik wil geen trucjesschrijver worden!

Wat bij mij knaagt is dat in literaire thrillers vaak ongeloofwaardige moorden en overdreven achtervolgingen plaatsvinden. Dat kan kennelijk wel. Wat doe ik dan verkeerd, waarom schrijf ik ongeloofwaardig? Ik ben er nog niet achter.

Hoe ben jij tot je favoriete schrijfgenre gekomen?

Zijn de Sakura gelpennen geschikt voor art journaling? [recensie]

Bruynzeel-Sakura  is een bekend merk op het gebied van schrijf- en tekenmaterialen. Maar zijn alle pennen geschikt voor art journaling? Hoe werken bijvoorbeeld de Soufflépennen?  En de Gelly Roll?

We vroegen art journal-expert Wilmi van Kempen om ze eens te proberen. Hier lees je haar ervaringen.

Soufflé deco-rollers

Sakura omschrijft de Soufflé deco-rollers als volgt:

TIen verschillende kleuren in een set

Met deze rollers krijgen de lijnen een 3-Dimensionaal en mat effect. De inkt begint te vloeien zodra de punt wordt ingedrukt. Ideaal voor het maken van kaarten, sieraden, scrapbooken en andere creatieve toepassingen..

Souffle Deco-Roller is te gebruiken op alle gladde oppervlakten, zoals papier, rubber, plastic, glas en metaal.
De inkt heeft een minimale droogtijd van 45-60 seconden en is waterafstotend.

De Sakura set bestaat uit 10 pennen/rollers in verschillende zachte pasteltinten.
Ze zijn overal op te gebruiken, ik probeerde ze o.a. uit op hout, papier, glas en metaal, en geven een licht drie-dimensionaal effect. In de verkoopomschrijving staat dat ze mat opdrogen. Ik vind het persoonlijk meer glanzend.
Ze geven goed inkt af, maar droogtijd is vrij lang. Met name op glas heeft het echt tijd nodig. Wrijf je er per ongeluk te vroeg overheen, dan veeg je het weg.

.. bijzondere pasteltinten

Voor art-journalling, de hobby die ik uitvoer, vind ik de Souffléset niet meer toevoegen dan dat de pastelkleuren apart zijn. Leuk om een journal pagina te maken in pastelkleuren dus. Het drie-dimensionaal effect is op papier niet echt te zien en op andere materialen vind ik het een beetje tegenvallen.

.. art journal van Wilmi – souffépennen ..

Gelly Roll Metallic Sepia

De gelly rol Metallic pen sepia is eenzelfde pen als de soufflé roller, maar dan met licht glinstereffect. Ik heb deze pen in sepia kleur uitgeprobeerd tijdens het art-journalen en ben bijzonder tevreden.
Met name gezichtjes, en dan de ogen, lichten heel mooi op met het licht glanzende metaal-glinster effect van deze pen!

Gelly Roll Wit basic

Ik heb de gelly Roll Wit basic vergeleken met de Signo uni-ball die ik al in mijn bezit had.
Het effect van beide pennen is bijna hetzelfde. De Signo is wat groter en geeft iets meer inkt af, bij de gelly Roll moet er wat langer ingekleurd worden. Droogtijd van de Signo is daarentegen weer wat langer.
De witte gelly roll is uitermate geschikt voor witte accenten of bijvoorbeeld mooie letters in een art-journal.

In combinatie met de sakura pigma micron pennen  heel erg aan te bevelen. Lees hier waarom >>

Pigma micron pennen doen het goed in een Moleskine Schetsboek

Voor het eerst probeerde ik een moleskine schetsboek uit. De pocket is een boekje van 9 bij 14 cm, een prima maatje om mee te nemen in je tas. De mijne is meegeweest op vakantie.

De pagina’s zijn lekker dik, stevig en ietwat  beige van kleur. Goed te beplakken, beschrijven met (micron) pen, en uitermate geschikt voor stiften, markers en (aquarel) potlood.

Gewoon aquarelleren in dit schetsboek geeft niet echt het bedoelde effect. De pagina’s zijn vrij dicht van structuur en nemen dus weinig water op. Andere schetsboeken zijn hier waarschijnlijk meer geschikt voor.  Ik heb er heel veel in geschetst met gewoon alleen de pigma micron pennen,  en hier en daar aquarelpotlood, zonder water te gebruiken. Dit werkte heel fijn en gaf een mooi resultaat.

Ik ben dan ook zeer tevreden over dit pocket boekje.

Hier vind je de Sakura gelpennen en Pigma Micron pennen bij Writersplaza >

Hier vind je de Moleskine schetsboekjes bij Writersplaza >

Schrijfbrons [Schrijverskast 6]

Hoe moet een prijswinnaar zich gedragen?

Door gastblogger Janneke Heimweg

Het is alweer een paar maanden geleden dat dit belangrijke moment in mijn schrijfleven plaatsvond, toch wil ik het graag met jullie delen.

Amsterdam, zaterdag 7 april 2012. De verhalenbundel van de Toekomstschrijvers, met daarin ook mijn verhaal, wordt gepresenteerd.
Oh ja, er is ook nog een prijsuitreiking. Ik neem aan dat ik niet zal winnen, en dat geeft niets. Ik ben vooral benieuwd naar de verhalenbundel; mijn allereerste publicatie!

We zijn een kwartier te vroeg, wat mijn stresspeil niet ten goede komt. Klamme handjes, een bonkend hart…je kent het wel. We lopen wat op de stoep heen en weer, durven nog niet naar binnen te gaan. Vijf minuten voor aanvang; manlief trekt me aan de arm mee naar binnen. Afwachtend bladeren we in boeken, ik veilig achter zijn brede rug.

Meer mensen druppelen binnen. De eigenaresse van de boekwinkel noteert namen, manlief duwt mij naar voren en ik stamel de mijne.
Er vormt zich een kringetje schuchtere schrijvers…

Oké, nu is het genoeg!

Ik zet mijn schrijversgezicht op en geef mezelf een schop; nu ga je genieten van dit moment. Er wordt ons een wit wijntje aangeboden. Ik kijk vooral nieuwsgierig om mij heen (ik verwacht immers geen prijs), hoe zien echte schrijvers er eigenlijk uit? Jong, oud, behaard of kaal; van alles zit er tussen.
Dan begint de juryvoorzitter met haar welkomstwoord en gaat daarna over op de prijsuitreiking. Maar eerst het juryrapport, ze start met de derde prijs.

Al bij haar tweede zin weet ik, dit is mijn verhaal!
‘Dat ben ik!’ Ik stoot manlief aan. Hij heeft geen idee welk verhaal ik heb geschreven, dus blij verrast en met enig ongeloof feliciteert hij me.

Wat de juryvoorzitter nog meer vertelt over mijn verhaal ontgaat me volledig, mijn benen trillen en ik adem snel. Droom ik? Mijn allereerste publicatie en dan ook nog een derde prijs…
Gelukkig stond het rapport later online, zodat ik het nog tachtigduizend keer kon nalezen.

Plaats 3: Hemelsbrood – Janneke Heimweg 
‘…Geloofwaardig verhaal waarin religieuze tradities subtiel worden ingezet voor een spannend plot.
Goede spanningsboog, mooie overgangen in het verhaal en intrigerend einde.’

‘De derde prijs van Toekomstschrijvers 2011-2012 gaat naar Janneke Heimweg.’ Het is dus echt waar. Mijn wijn is nog niet op! Ik loop naar voren, mijn lach zal van oor tot oor zijn.
Ik neem de tulpen (ja, echte tulpen uit Amsterdam…), het certificaat en de verhalenbundel (allemaal in één hand, de andere omklemt mijn wijnglas) in ontvangst.
‘Goh, wat leuk. Bedankt’, stamel ik, ‘dit is de eerste keer.’ Ik hoor mezelf nog meer in die trant mompelen en dan loop ik met mijn trofeeën terug naar mijn plaats.

De uitreiking van de andere prijzen gaat weer langs mij heen, sorry mensen. Ik slurp mijn drankje naar binnen en dan staat daar ineens een cameraman van de lokale Amsterdamse televisie. Vrolijk filmt hij ons prijswinnaars, hij vraagt onze namen en zoomt in op onze certificaten.
‘Wat gaat er door u heen’, vraagt hij lachend om zijn eigen grap.
‘Daar is het nog te vroeg voor om iets over te zeggen’, stamelt de Vlaamse winnares. We lachen stompzinnig naar elkaar en er worden foto’s gemaakt.

Dan is het tijd om afscheid te nemen. Ik schud de hand van de juryvoorzitter, knik vriendelijk naar alle aanwezigen en met een ‘tot ziens’ maak ik mij uit de voeten. Geen idee hoe een prijswinnaar zich moet gedragen…

Op straat lijkt het of iedereen naar mij kijkt, ik voel me heel wat. Gelukkig gaat het leven gewoon door en staan we even later een poloshirt voor manlief uit te zoeken.

Je kunt het winnende verhaal hier lezen >